مقدمه:
تاثيرپذيري شديد اقتصاد كشورها از اقتصاد پرتلاطم جهاني، به نياز كشورها به نوآوري براي سبقت يا همپايي دامن زده است. بنگاههاي اقتصادي ديگر نمي توانند با تكيه صرف به مزيت مقياس و توليد انبوه ، پايدار و سودآور باقي بمانند. تجربه هاي جهاني در چنين زمينه اي اشاره بر توانمندي بنگاههاي كوچك و چابك در ابتكارات موردنياز براي رقابت جهاني دارد. بنگاههايي كه با تكيه بر فكر خلاق يك فرد يا يك تيم "كارآفرين" بوجود آمده و به سرعت رشد مي كنند. از اين رو مقوله جديدي تحت عنوان كارآفريني در ادبيات سياستگذاري عمومي ظهور يافته و دولتمردان را به طراحي و تنظيم سياستها و برنامههايي به منظور توسعه كارآفريني وادار نموده است. علاوه بر آن بنگاههاي كوچك و پررشد در ايجاد اشتغال و مشاغل جديد نيز نقش پررنگي داشته و همين امر بويژه در كشورهايي نظير ايران كه با مشكل بيكاري دست به گريبانند، اهميت پرداختن به مقوله كارآفريني را دو چندان مي كند.
ضرورت تشکیل کانون کارآفرینی:
کارآفرینان همواره به عنوان عامل تغییرات در نظام اقتصادي، اجتماعی جوامع نقشآفرینی مینمایند. امروزه با عنایت به ماهیت متلاطم اقتصادي- اجتماعی جهان و همچنین وضعیت موجود اشتغال و بازار کار کشور، توجه به مقوله کارآفرینی به لحاظ اهمیت و نقش مثبت آن در رشد و توسعه اقتصادي- اجتماعی، امري ضروري و بنیادي میباشد."كارآفريني" يكي از مهمترين راهكارهاي موجود ميباشد كه ميتواند در راستای سياستهاي برنامههای توسعه کشور، با تكيه بر سرمايه عظيم نيروي انساني متخصص، اهداف توسعهاي كشور را پوشش داده و مسير گذار از اقتصاد مبتني بر منابع به اقتصاد دانشبنيان و مقاومتي را تسهيل نمايد. آنچه مسلم است مهمترین آثار توسعه کارآفرینی، افزایش نوآوري، ارتقاي سطح ها، تولید و توزیع درآمد در سطح جامعه است که درSME ها ، فنّاوري، تولید دانش فنی، ایجاد اشتغال و توسعه می تواند افزایش ثروت ملی را در برداشته باشد.
از آنجا كه امروزه دولتها تنها به توان دروني خود بسنده نكرده و مشورت با بخش غير دولتي در تصميمگيريها به يكي از اصول حكمراني مدبرانه تبديل شده است، استفاده از دانش كارآفرينان برتر در فرآيندهاي تصميم سازي و تصميمگيري حوزه كسب و كار، لازم به نظر مي رسد. علاوه بر آن، ايجاد ارتباط و شبكه سازي ميان كارافرينان برتر، هم افزايي در ميان بخش خصوصي را افزايش داده و امكان موفقيت هاي بيشتر و رشد بالاتر را گسترش مي دهد.
اگر بپذيريم كه كارآفرين فردي است كه با تكيه بر نوآوري، تشخيص فرصتها و پذيرش مخاطره، ارزش جديد اقتصادي/اجتماعي بوجود مي آورد[1] ، در اين صورت مي توان كارآفرين را فردي نخبه و يا خبره دانست كه به خوبي محيط كسب و كار را شناخته و با فرصتها و تهديدات آن آشنا است و در عين حال داراي بينشي نسبت به حال و آينده صنعت تخصصي خود است كه به وي توان ريسك پذيري بيش از ساير فعالان اقتصادي همتاي خود را مي دهد.
مجموعه استدلالات فوق كه به اختصار بيان شد، موجب شده است تا شكل گيري كانونهاي كارآفريني مطابق بند 8 مصوبه بيست و نهمين جلسه شورايعالي اشتغال مورخ 11/7/89)، در استانها در دستور كار وزارت متبوع قرار گيرد.
کانونهای کارآفرينی استانها، كه از کارآفرينان برتر، صاحبنظران و کارشناسان خبره کارآفريني هر استان تشكيل شده اند، در حال حاضر به عنوان اتاق فکر مديران دولتي هر استان ايفاي نقش كرده و علاوه بر ارائه پيشنهادات و طرح ها در راستاي ايجاد اشتغال و توسعه كارآفريني در استان، تصمیمگیران را از پیامدهای احتمالی تصمیمات و سیاستگذاری‌ها نيز آگاه مي سازند. این کانون ها با توجه به داشتن عقبه‌ی علمی، تجربی، تکنیکی و مالی؛ سرمایه بسیار ارزشمندی برای مسئولین دولتی بوده و می‌توانند به بهبود فضای کسب و کار در استانها و بالتبع در كشور کمک نمایند.
شورای مرکزی کانون های کارآفرینی کشور:
با عنایت به ماده 14 دستورالعمل تشکیل کانون های کارآفرینی کشور، سومین انتخابات شورای مرکزی کانون های کارآفرینی در تاریخ 16/4/96 در استان لرستان با نظارت وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی (دفتر توسعه کارآفرینی) با حضور 27 نفر از روسای کانون های کارآفرینی استان های سراسر کشور برگزار گردید.
با توجه به آراء ماخوذه، 5 نفر از نامزدهای شورای مرکزی کانونها، با اکثریت آراء به عنوان عضو اصلی شورا و 2 نفر به عنوان عضو علی البدل برای مدت 2 سال به شرح ذیل انتخاب شدند:
اعضای اصلی:
اعضای علی البدل:
1- آقای سید احمد قرشی نژاد 2- آقای بهرام ستاری
از بین 5 نفر عضو اصلی شورا با اکثریت آراء جناب آقای حسین سلاحورزی به عنوان رئیس شورا و جناب آقای مجید سیاری به عنوان دبیر شورا به مدت دوسال انتخاب شدند.
کانون های کارآفرینی استانها که در پی مصوبه شورای عالی اشتغال بوجود آمده اند، به عنوان شبکه ای منسجم از کارآفرینان برتر و موفق نقش مهمی در پیشبرد استراتژی توسعه کارآفرینی ایفا می نمایند. با این وجود علی رغم گذشت بیش از 5 سال از فعالیت آنها، عدم ثبت رسمی کانونها به عنوان یک تشکل قانونی مانعی در پیشبرد برنامه های کانونها عنوان شده است. چنانچه شرایط مساعد جهت اخذ مجوز برای تشکیل یک انجمن صنفی کارآفرینی در سطح ملی توسط کانونهای کارآفرینی مهیا شود موانع موجود بر سر راه فعالیت کانونها برطرف خواهد شد. علیرغم فرابخشی بودن موضوع کارآفرینی و گستردگی آن در همه ابعاد اقتصادي اجتماعی و فرهنگی، انسجامی بین وظایف وماموریت دستگاهها وجود ندارد. از این رو داشتن یک تشکل غیر دولتی با تشکیلات منسجم براي تحقق ارتقاء کارآفرینی در کشور و راهبري آن ضروري به نظر میرسد.
از مهمترین اقدامات کانونهای کارآفرینی استانها درنه ماهه1396 می توان به موارد زیر اشاره کرد:
الف- ایجاد شرکت حمل و نقل گردشگری در بخش های مختلف داخل شهری و جاده ای با استفاده از ایدههای نو آورانه و شروع ساخت نرم افزارهای لازم برای ایجاد یک شبکه پویا و تسهیل گر توسط کانون یزد
ب- تاسیس یک شرکت ارائه دهنده خدمات به بیمارانی که از استان های کرمان. سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی به یزد مراجعه می کنند با استفاده از توان خیرین کارآفرین برای ایجاد زیر ساخت های خدمات در حوزه توریست درمانی